DR Stoomlocomotief BR 02 0314-1 met olietender

märklín Spoor 1 "Koningsklasse"

(DDR) DR Stoomlocomotief met olietender.
Locomotief type:  BR 02
Locomotief nummer: 02 0314-1
Tijdperk: 3/6
MFX / DCC Digitaal.
Schaal: 1:32 (Spoor 1)

Voorbeeld:
Sneltrein-stoomlocomotief 02 0314-1 met oliestook en olietender van de Deutsche Reichsbahn in de DDR (DR/DDR). Ombouwversie als testlocomotief van VES-M Halle (Saale). Uitvoering met gereconstrueerde ketel en deelbekleding, op basis van stoomlocomotief 18 314 (voormalige Badische IVh). Met Witte-windleiplaten en inductieve treinzekering aan één zijde. Zoals in gebruik rond 1970/71.

Highlights

• Volledig nieuw ontwikkeld
• Uiterst gedetailleerde volledig metalen constructie
• Onderstel, opbouw, ketel, enz. van persgietzink, gemonteerde delen van messing
• Decoder-generatie met stroombuffer en max. 32 functies
• Rookgenerator met wielsynchrone stoomuitstoot, cilinderstoom voor en achter en stoomfluit
• Speciale functie: De machinist bedient de regelaar (bediening via servomotor)
• Lastgestuurd wielsynchroon rijgeluid
• Rookkastdeur en domdeksel kunnen open, met veel originele details
• Frontsein met tijdperkgetrouwe lichtkleuren en warmwitte ledlampjes
• Schakelbaar rood achterlicht
• Machinistencabineverlichting
• mfx-decoder voor gebruik met wisselstroom, gelijkstroom, Märklin Digital en DCC
• Aansturingsomschakeling (vooruit, achteruit, continubedrijf) in 3 fasen met servomotor
• Telex-koppeling achter, schroefkoppeling voor (1 extra meegeleverd voor verwisseling achter)

Model:
Compleet nieuwe constructie, vervaardigd van metaal. Onderstel, locomotiefopbouw met ketel en cabine van persgietzink. Overige gemonteerde delen grotendeels van metaal (MS). Hoogwaardig model met veel gemonteerde elementen en uiterst gedetailleerde machinistencabine. Rookkastdeur die open kan. Beweegbare machinistencabinedeuren en nog veel meer. Met digitale mfx-decoder met 32 functies, geregelde hoogvermogenaandrijving en geluidsgenerator met wielsynchroon rijgeluid en uitgebreide geluidsfuncties. Gebruik naar keuze met wisselstroom, gelijkstroom, Märklin Digital en DCC mogelijk. Ingebouwde buffercondensator. Alle aandrijfassen aangedreven. Ingebouwde rookgenerator met wielsynchrone stoomuitstoot, variabele cilinderstoom en stoomfluit. Motorverlichting, driepuntsfrontsein met bij het tijdperk passende lichtkleuren, met de rijrichting wisselend. Frontverlichting in conventioneel bedrijf, digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsvrije warmwitte ledlampjes. Rood staartlicht in- en uitschakelbaar en machinistencabineverlichting. Digitaal schakelbare speciale functie: De machinist bedient de regelaar (via servomotor bediende beweging net zoals wanneer de machinist in het grote voorbeeld de regelaar bedient). Voorzien van veerbuffers. Locmodel vooraan voorzien van schroefkoppeling, achter met op afstand te bedienen Telex-koppeling (achter verwisselbaar voor schroefkoppeling). Aansturingsomschakeling (vooruit, achteruit, continubedrijf) in 3 fasen. Ingebouwde machinistfiguur. Bij het model wordt een uitrustingsset geleverd met een schroefkoppeling, stoomolie en handschoenen. Gemonteerd op een zwart gelakte aluminium sokkel voor presentatie in een vitrine. Kleinst berijdbare boogradius 1.020 mm. Lengte over de buffers ca. 73,8 cm. Gewicht ca. 9,2 kg.

Achtergrond:
Een bijzondere, ja zelfs unieke levensgeschiedenis kenmerkt de later „Schorsch” genoemde stoomlocomotief 18 314 van de Deutsche Reichsbahn (DR) van de DDR. In 1919 in dienst genomen als Badische „Edelrenner” uit serie „IV h” werd hij door de DRG overgenomen als 18 314. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de loc geruild tegen een S 3/6 en kwam hij in de sovjetzone terecht, waar de latere VES-M Halle dringend een snelle 4-cilinder stoomloc voor proefritten nodig had. Om nog sneller te worden, werd hij in 1960 voorzien van een gereconstrueerde ketel, deelbekleding, een nieuwe machinistencabine en een tender en werd hij in groene lak gezet. Het puntje op de „i” was in 1967 de ombouw naar oliestook. Eind 1971 werd hij uitgerangeerd en in 1984 naar de BRD verkocht. Vanaf 1986 is hij in permanente bruikleen van de HEF een van de topstukken van het Auto- und Technikmuseum in Sinsheim.